รู้อะไร ไม่สู้ รู้จักกัน (Connection) ที่ kept

เพื่อนมีผม และ ผมมีเพื่อน
เรามีกันและกัน
หากจะเดินไปทางใดไม่หวั่น

วันนี้ 9 ธันวาคม พ.ศ.2565 หลังจากแต่ละคนทำภารกิจของตน
เช่น ประชุมนอกสถานที่ เคลียร์งานที่โต๊ะ ไปฟังผลคุณหมอ
จัดการงานที่บ้าน ที่โรงแรม ที่สำนักงานแล้ว
เราได้นัดพบกันที่ร้านอาหาร ริมทุ่งนา บรรยากาศโอเพ่นแอร์
พูดคุยแลกเปลี่ยน ตามประสาคนที่เป็นเครือข่ายกัน

  • ในที่ทำงานมีเครือข่ายในคณะวิชา ระหว่างคณะ ระหว่างหน่วย
  • ในงานบริการวิชาการ มีเครือข่ายกับหน่วยงานต่าง ๆ
  • ในงานวิจัย มีเครือข่ายกับเครือข่ายต่าง ๆ หลายวง
  • ในงานวิชาการ มีเครือข่ายกับเพื่อนอาจารย์ต่างสถาบัน
มุมสวยที่ร้าน kept

ภาพบรรยากาศ นัดกันทานข้าว
พบเห็นได้เสมอในสื่อสังคม เฟซบุ๊ค ไอจี ติ๊กต๊อก ไลน์
ครั้งนี้ เรานัดทานข้าวกันที่ kept
เป็นครั้งสุดท้ายของปี พ.ศ. 2565
ที่ผมจะได้มีโอกาสทานข้าวกับเพื่อนกลุ่มนี้
คิดถึงทุกคน ขอบคุณที่เรามีกันและกัน

สวัสดีปีใหม่ 2566 สำหรับปีที่ไม่เหมือนเดิม
เพื่อนที่ทำงานของผม – 8 เซียน- สมัยปี พ.ศ.2565
อ.แม็ค (วิทยากรมืออาชีพ) พี่นาย (เลขาฯผู้ชำนาญ)
อ.แตงโม (คุมการบิน) อ.นุ้ย (คุมไอที)
อ.ตั้ม (ถ่ายภาพผมยืนกางแขน)
อ.แนน (หัวหน้าของผม) และ อ.วิเชพ (คนเก่งของพวกเรา)

เพื่อน คณะบริหารธุรกิจและรัฐประศาสนศาสตร์ ม.เนชั่น
บรรยากาศที่ร้าน kept ลำปาง

ชุมชนต่างจังหวัดใช้สื่อสังคมน้อยมาก (itinlife442)

check friend profile
check friend profile

มีการเปิดเผยผลการจัดอันดับเมืองที่ใช้เฟสบุ๊ค เมื่อ 15 มีนาคม 2554 โดยเว็บไซต์ socialbakers.com พบว่ากรุงเทพฯ อยู่อันดับ 5 มีบัญชีผู้ใช้อยู่ 7,419,340 บัญชี และตัวเลขสุดท้ายเมื่อต้นกุมภาพันธ์ 2556 มี 12,797,500 บัญชี โดยกรุงเทพฯ เลื่อนขึ้นมาเป็นอันดับ 1 จากจำนวนบัญชีผู้ใช้ทั้งประเทศราว 18,271,4800 บัญชี ซึ่งเป็นตัวเลขที่ไม่อาจสะท้อนจำนวนผู้ใช้ได้อย่างชัดเจน เพราะบางท่านอาจมีสองบัญชี พบว่าเมื่อเทียบบัญชีในกรุงเทพฯ ต่อผู้อาศัยจริงจะสูงถึง 154.54% แสดงถึงความนิยมต่อการใช้งานเครือข่ายสังคมได้เชิงประจักษ์ ปัจจุบันเริ่มมีการกล่าวถึง instagram ผ่านสื่อทีวีที่นิยมในหมู่ดารา ที่แฟนคลับจะคอยติดตามว่าดาราที่ตนชื่นชอบไปทำอะไรที่ไหนเมื่อไรผ่านสื่อสังคม

มีการแสดงความเห็นว่าตัวเลขข้างต้นไม่น่าเชื่อถือ อาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ปัจจุบัน socialbakers.com ได้ปิดบริการข้อมูลสถิติส่วนนี้ไปแล้ว แต่ข้อมูลเดิมที่อาจคลาดเคลื่อนอยู่บ้างก็สะท้อนได้ว่าคนต่างจังหวัดที่มีบัญชีในเฟสบุ๊คอยู่ราว 5.5 ล้านบัญชี หรือคิดเป็นเพียงร้อยละ 8.5 ในแต่ละจังหวัด ถ้าไม่นับรวมนักเรียน นักศึกษา ข้าราชการ และพนักงานเอกชน ก็จะพบว่าคนในชุมชนต่างจังหวัดแทบไม่ใช้เฟสบุ๊ค เมื่อนึกถึง instagram ก็ยิ่งน้อยลงไปมาก ถ้าในกลุ่มเพื่อนไม่มีใครใช้เฟสบุ๊คเลย ไม่ใช่สาวกแฟนคลับ ย่อมเป็นไปได้ว่าสังคมเสมือนจริงอาจเป็นสังคมที่ร้างเพื่อนฝูงสำหรับบางคน

ครั้งหนึ่งเคยพูดคุยกับผู้นำชุมชนหลายสิบคนที่ทำหน้าที่ด้านสื่อสาร พวกเขาไม่ถนัดการใช้เทคโนโลยี ไม่สนใจสังคมเสมือนจริง ไม่มีอุปกรณ์สำหรับเข้าถึงเฟสบุ๊ค หลายท่านเคยเข้าและบอกว่าเคยเท่านั้น แต่จำรหัสไม่ได้ก็น่าจะมาจากการที่เข้าไปแล้วไม่พบสิ่งที่สนใจ ไม่พบเพื่อน ไม่พบสังคมที่คุ้นเคย หากเข้าใช้งานเฟสบุ๊คครั้งแรกก็จำเป็นต้องเริ่มต้นด้วยการสร้างสังคม การส่งคำร้องขอเป็นเพื่อน การเข้ากลุ่ม กดไลค์ และแบ่งปัน แต่ผู้คนในชุมชนต่างจังหวัดมีความสุขกับสังคมจริง ที่ใช้ชีวิตอยู่จริง ได้พูดคุยสังสรร เฮฮา ไม่ต้องผ่านเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์เหมือนคนรุ่นใหม่ นั่นคือทางเลือกของคนต่างจังหวัดที่ไม่ได้อิงแอบเอนเอียงไปกับวัฒนธรรมใหม่ที่ทะลักเข้าสู่ชุมชนเมืองตลอดเวลา

+ http://thaibbclub.com/bangkok-no-1-from-list-of-cities-on-facebook/

+ http://fbguide.kapook.com/view55860.html

+ http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat56.html

+ http://www.socialbakers.com/facebook-statistics/

+ http://www.socialbakers.com/facebook-statistics/thailand?ref=article

+ http://www.socialbakers.com/blog/647-top-10-biggest-facebook-cities

มีพบก็ต้องมีพลัดพราก จะจากเป็น หรือจากตายเท่านั้น

http://www.youtube.com/watch?v=qqlpvZxUPas

14 ก.ค.55 มีเพื่อนที่เขาแก่เดือนกว่าแถวบ้าน เสียชีวิตด้วยมะเร็งปอด วันนี้จะไปร่วมพิธีที่วัดประตูต้นผึ้ง รู้สึกเศร้า แล้วหวนนึกถึงการจากไปด้วยโรคภัยของเพื่อนครั้งนี้เป็นโรคกลุ่มเดียวกับที่พรากญาติสนิทของผม คือ คุณพ่อ คุณยาย และแม่ณี ซึ่งเป็นเรื่องของธรรมชาติว่า เกิด แก่ เจ็บ และ ตาย สรุปได้ว่า ชีวิตนั้นแสนสั้น แต่เรายังมีคืนวันที่สดใส มีล้มก็ลุกได้ดังเช่นตะวัน เพียงแต่เราก็บิดเบือนธรรมชาติไม่ได้ ต้องทำใจยอมรับ และอยู่กับความจริงต่อไป

สอดคล้องกับเนื้อเพลง เก็บตะวัน ของ อิทธิพลางกูร