จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 18(BC) ฉุกระหุก รายงานตัว เครียด(จะ)ไม่ทันเอา

สวัสดีค่ะ พ่อเก๋ แม่ขวัญ พี่รีม

เครียด ลุ่น ระทึก ใจหาย” นานาความรู้สึกระหว่างเดินทาง
วันนี้ครอบครัวต้องเดินทาง ชีวิตคือการเดินทางจริง ๆ
เรา 2 คน ต้องไปรายงานตัว #ครูคืนถิ่น ที่ มน. กับ มช.
ของ น้องบี รายงานตัวที่ #ทีมมน
ของ น้องซี รายงานตัวที่ #ทีมมช
แม่วางแผนให้ไป ม.นเรศวร ก่อน
เพราะไกลกว่า .. ขับรถไปเองจะเหนื่อยกว่าไปเชียงใหม่
เช้า ลำปาง – ตาก – สุโขทัย – พิษณุโลก
บ่าย อุตรดิตถ์ – แพร่ – ลำปาง – เชียงใหม่ – ลำปาง
เราเช่ารถของ มีโชค พร้อมคนขับ
มีพี่แนน สาวหล่อ เป็นคนขับ คุยกันสนุก ๆ ตลอดทาง

จุดรายงานตัวที่ ม.นเรศวร
จุดรายงานตัวที่ ม.นเรศวร

การเริ่มต้น
การเดินทาง นาฬิกาหมุน ตั้งแต่เช้ามืด 27 เม.ย.60
แม่ตั้งแต่ตี 5 สงสัยตื่นเต้นแทนลูก ๆ
วันนี้ต้องเดินทางไกล ไปถึงจังหวัดพิษณุโลก และเชียงใหม่
การเดินทางครั้งนี้ มีอุปสรรคหลายปราการ

ปราการแรก คือ น้ำไม่ไหล!! โอ้ว้าว
แล้วพวกเราจะอาบน้ำกันยังไง ?
จึงถ่อสังขารไปอาบน้ำที่บ้านกล้วยไม้ห่างไปกว่าสิบโล
วางแผนออก 6.00 ก็เลื่อนเป็น 7.00 เลยกำหนดไป 1 ชั่วโมงล่ะ
เรานั่งทานข้าวบนรถ
ทานเสร็จพ่อก็ชวยคุยเรื่อง Capital letter ของ Ms.Walker
ขาไป ผ่านตาก สุโขทัย แล้วถึงพิษณุโลก ราว 11 โมง

ปราการที่สอง ที่ทำให้ถึง 11 โมงเศษ
คือ หลงไปทาง 2 แยก ต้องยูเทิร์นกลับมา
หลงนิด ๆ น่ะค่ะ เราลงรถที่หน้าสำนักอธิการ
เมื่อไปถึง คณะศึกษาศาสตร์ ม.นเรศวร
หลังลงชื่อรายงานตัวกับอาจารย์ และรับรหัส TCAS แล้ว
ก็มีรุ่นพี่ เค้าพาฉัน ไปเลือกไซต์เสื้อผ้า รองเท้า ชุดกราว
จากนั้นก็พบเพื่อนชื่อแป๊ป ด้วย
ติดโครงการเดียวกัน แต่คนละสาขา เค้าเรียนครูคอมฯ

เลือกเสื้อ เลือกกระโปรง เลือกรองเท้า
เลือกเสื้อ เลือกกระโปรง เลือกรองเท้า

ปราการที่สาม คือ พ่อซื้อกาแฟ
เค้าค่อย ๆ บนกาแฟ และมีลูกค้า 3 ราย
กว่าจะได้กาแฟก็เกือบครึ่งชั่วโมง
กว่าจะขึ้นรถก็เกือบ 12.00
เรารีบกันมาก กลัวจะไป ม.เชียงใหม่ ไม่ทัน
จึงแวะทานข้าวที่ เซเว่นอีเลฟเว่น

อบใหม่ร้อน ๆ จากเตา
อบใหม่ร้อน ๆ จากเตา

ปราการที่สี่ คือ เส้นทางใหม่โหด
ทางชัน ขึ้นลงเขา และจำกัดความเร็ว
จากพิษณุโลก กลับเข้าอุตรดิตถ์ ผ่านแพร่ เข้าลำปาง
ขึ้นเขา ลงเขา และเป็นทาง 2 เลน หลายช่วงห้ามแซง
สุดท้ายกว่าจะถึงลำปางก็ 15.00 น.
แอบคิดว่าไม่ทันหรอก
แต่ก็ไป … ไปกันให้สุด ให้รู้ดำรู้แดง

รุ่นพี่ถ่ายภาพระหว่างลองเสื้อ
รุ่นพี่ถ่ายภาพระหว่างลองเสื้อ

ปราการที่ห้า รถติดหลังมอ
กว่าจะถึงมช. ก็ 16.30 เพราะรถติดเป็นช่วงหลัง มช.
แม่โทรถามฝ่ายทะเบียนฯ ของคณะก่อน เขารอได้
น้องบีช้ากว่าตาราง 5 นาที เข้าไปไม่ถึง 5 นาทีก็ออกมา
เข้าห้องทะเบียน พบพี่เจ้าหน้าที่นั่งรออยู่
เพียงยื่นเอกสาร ตรวจสอบ ลงชื่อ ก็เป็นอันเรียบร้อย
สุดท้าย ภารกิจรายงานตัวครูคืนถิ่นก็สำเร็จลุล่วงในวันเดียว

แล้วพอจัดการธุระเรื่องรายงานตัวเสร็จแล้ว
เราพากันแวะทานมื้อเย็นที่ Sizzler ที่ Central festival ต่อ
เจอรุ่นพี่บุญวาทย์ทำงานที่ Sizzler ด้วย
พี่เขาใจดีมาทักทายเรา

แอบเห็นใจ พี่แนน คนขับรถที่ขับรถให้พวกเราทั้งวัน
จึงต้องรีบกลับลำปาง ทำให้ไม่มีเวลาให้เดิน shopping ฮือ …
กว่าจะกลับถึงลำปางก็สองทุ่มกว่าแล้ว
พ่อและแม่จึงให้ Tip พิเศษ
เพราะเขาแทบจะไม่ได้พักเลย เห็นใจค่ะ
มีอะไรจะเล่าสู่กันฟังใหม่ค่ะ

Bye Bye จ้า .. รักทุกคนนะ จุ๊บ จุ๊บ
จาก พี่เอของน้อง ๆ และลูกที่น่ารักของพ่อเก๋ แม่ขวัญ
มีอะไรทักแชทได้เหมือนเดิมน้า

ไปรายงานตัว ครูคืนถิ่น
ไปรายงานตัว ครูคืนถิ่น

ต่อจาก
จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 13(B)
หนูจะจบ ม.ปลาย ล่ะค่ะ February 4, 2018

จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 17 ฟังธรรม ช่วยงานบุญเตรียมดอกไม้ในโครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6

สวัสดีค่ะ พ่อเก๋ แม่ขวัญ

วันนี้ 31 มี.ค.61 หนูไปวัดค่ะ
ไปกับ พี่หวาน พี่ออย เพื่อนรุ้ง
มีรถผู้นำบุญมารับที่มหาลัยค่ะ
พอไปถึงวัดพระธรรมกาย ก็ไปหา พี่เมย์ ที่มาอยู่วัดตั้งแต่เมื่อวาน
ช่วงบ่าย พี่การ์ตูน ก็ตามมาค่ะ
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ได้ไปวัดในวันพระใหญ่
หนูรู้สึกปลื้มปริ่มมาก ๆ ค่ะ
วันนี้มี พิธีตักบาตรพระ 1134 รูป ซึ่งมี 5 ครั้ง
และวันนี้เป็นกิจกรรมครั้งที่ 5 ณ อนุสรณ์สถานบางนางแท่น
ในโครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6
วันนี้ได้ทำหลายกิจกรรมเลย จะเล่าให้ฟังค่ะ

ในตอนเช้า มัคคุเทศน์ของวัดพาทัวร์ทั่ววัด
แล้วยังเล่าประวัติของวัดให้ฟังด้วยค่ะ
ว่า พระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) หรือหลวงปู่สด (พระผู้ปราบมาร)
เป็นผู้ศึกษาวิชาธรรมกาย และท่านก็เป็นอาจารย์
ของคุณยาย (แม่ชีที่สร้างวัดพระธรรมกาย) และพระธัมมชโย
ตอนนี้ได้หล่อพระมงคลเทพมุนี ที่ทำด้วยทองคำทั้งองค์น้ำหนักรวม 1 ตัน
หนูได้ยินก็รู้สึกปลื้มมาก และทุกสิ่งทุกอย่างในวัด
ก็เกิดขึ้นมาได้จากความศรัทธาในวิชาธรรมกายทั้งนั้นเลยค่ะ
และวัดพระธรรมกายก็เกิดจากการทำสมาธิของคุณยาย
และพระธัมมชโยที่ได้เล่าเรียนวิชาธรรมกายมาจากหลวงปู่สด
โดยขุดดินก้อนแรกในปี 2513
ในเนื้อที่ 196 ไร่แรก เพื่อตั้งใจจะทำเป็นวัดป่า
แต่ผู้ศรัทธาก็มีเยอะมากขึ้นเรื่อย ๆ
จนวัดมีพื้นไม่พอสำหรับการปฏิบัติธรรม
จึงได้ขยายมาอีก 136 ไร่ไว้เป็นหอฉัน
และก็ขยายมาเรื่อย ๆ เพื่อรองรับผู้ปฏิบัติธรรม
จนในปัจจุบันก็มีเนื้อที่รวม 2000 ไร่

จากฟังประวัติเสร็จ
พี่เขาก็พามาชมสวนดอกไม้เบญจทรัพย์
เป็นดอกไม้ที่ปลูกไว้ เพื่อโปรยให้เป็นทางเดินพระธุดงค์
ในงานช่วงบ่ายค่ะ
เนื้อที่ที่ใช้ในการปลูก 300 ไร่มั้งคะไม่แน่ใจ
แต่สวยมาก เเละอากาศก็ดีมากเลยค่ะ
โชคดีช่วงที่หนูไปแดดยังไม่เเรงค่ะ

ในสวนดอกไม้ของวัดพระธรรมกาย
ในสวนดอกไม้ของวัดพระธรรมกาย

จากนั้นมาฟังธรรมะสบาย ๆ กับ พระเฉลิมชัยชยเสฏโฐ (หลวงพี่คิม)
ช่วงแรกหลวงพี่ก็ถามว่าเข้ามาวัดพระธรรมกาย
แล้วรู้สึกยังไงอยากถามอะไรไหม
แล้วก็มีเพื่อนคนนึงถามว่าทำไมวัดนี้ถึงไม่เหมือนวัด
หลวงพี่คิมก็บอกว่า
ที่เราเห็น ๆ กันที่เป็นอาคารต่าง ๆ นั้น
คือ ศูนย์กลางการปฏิบัติธรรม และมูลนิธิพระธรรมกาย
ซึ่งไม่ใช่วัด ในส่วนของวัดจะเป็น 196 ไร่แรก
และ วัดพระธรรมกายก็เคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงค์
แค่นั้นเพราะฉะนั้นพวกเสี่ยงเซียมซีหรือเจ้าแม่กวนอิมหรือใบ้เลข
สิ่งพวกนี้วัดพระธรรมกายจะไม่มีในวัดพระธรรมกาย

หนูคิดว่าก็จริงนะ
จากนั้น หลวงพี่คิม ก็พูดถึงเรื่องการทำความดี
พระคุณพ่อแม่เรื่องพวกนี้หนูฟังมาก็หลายรอบแล้ว
แต่ฟังทีไรนำ้ตาหนูไหลทุกทีเลยค่ะ
พอฟังธรรมะจบออกจากห้องมา
ได้เจอ เพื่อนอ้อม เรียนพยาบาล ม.บูรพา
เคยไปเข้าค่ายธรรมะที่ วัดถ้ำเขาวง จ.ปราจีนบุรีด้วยกันค่ะ
เป็นเพื่อนต่างสถาบันคนแรก
ในการไปเข้าค่ายกับชมรมพุทธครั้งแรกของหนูเลยค่ะ

โครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6
โครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6
โครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6
โครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6
โครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6
โครงการธรรมยาตรา ปีที่ 6

จากนั้นช่วงบ่าย
ก็มีงานรับพระธุดงค์ที่ได้เดินธุดงค์มาอย่างน้อย 1 เดือน
ตอนพระยังไม่เดินก็มีแดดอยู่พอพระธุดงค์เริ่มเดินเเดดก็เริ่มหายไป
ตอนหนูเห็นพระธุดงค์เดินมา
หนูแบบตื้นตันในความดีและอะไรหลาย ๆ อย่าง
ทำให้หนูกลั้นนำ้ตาที่เกิดจากความปลื้มและตื้นตันใจไว้ไม่อยู่เลยค่ะ
และก็คิดถึงป่ะป๋า แม่ แล้วก็น้องด้วย
อยากให้มาร่วมปลื้มใจด้วยกัน
โปรยทางด้วยดอกเบญจทรัพย์ให้พระ 1134 องค์เดินเข้าโบสถ์
พอพระเข้าโบสถ์ครบทุกรูป
เราก็เก็บดอกเบญจทรัพย์ไปไว้ที่บ้าน ถือว่าเป็นสิริมงคลมาก ๆ เลยค่ะ
เดี๋ยวหนูจะเอาไปฝากด้วยนะคะ
พอเสร็จพิธีก็ช่วยกันเก็บกวาดรอบ ๆ วิหาร
เก็บไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เสร็จเเล้วค่ะ
เพราะทุกคนช่วยกันคนละไม้คนละมือ
จากนั้นก็ไปที่วิหารถัดไป
เพื่อ สวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร บูชาพระมหาธรรมกายเจดีย์
ให้ได้เป้า 434,444,444 จบ ต่อจากที่สวดสะสมมาแล้ว
เหลืออีก 19,927,744 จบ เมื่อ 1 เมษายน 2561
http://mypapalove.net/dmk/v43
และย่ำระฆังทองระฆังธรรม 101 ครั้ง
และจุดตะเกียง และนั่งสมาธิ เป็นสิ่งที่หนูรู้สึกประทับใจอีกอย่างนึงค่ะ
พิธีการเสร็จประมาณสามทุ่มกว่าก็กลับหอค่ะ

Bye Bye จ้า .. รักทุกคนนะ จุ๊บ จุ๊บ
จาก พี่เอของน้อง ๆ และลูกที่น่ารักของพ่อเก๋ แม่ขวัญ
มีอะไรทักแชทได้เหมือนเดิมน้า