จดหมายจากลูกถึงพ่อแม่ ฉบับที่ 2 มองไปนอกหน้าต่างรถไฟ

สวัสดีค่ะ พ่อเก๋ แม่ขวัญ

สู้ สู้ นะเรา” เป็นคำพูดที่หนูบอกตัวเอง
เมื่อมองออกไปที่นอกหน้าต่างรถไฟ
เห็นคุณตา คุณย่า พ่อเก๋ แม่ขวัญ และน้อง ๆ
ยืนส่งยิ้มมาที่หนู หนูก็ยิ้มนะ แต่ในใจสะอื้นเลยหละ
เหมือนใจดีสู้เสือเลย

ตอนนั้นรถไฟยังจอดสงบนิ่งอยู่ที่ชานชาลาสถานีลำปาง
แล้วก็ค่อย ๆ เคลื่อนออกไป กระชึก กระชัก กระชึก กระชัก

วันนั้น เป็นครั้งแรก
ที่หนูนึกถึงคำว่า change ที่ประธานาธิบดีโอบามา กล่าวไว้
เพราะกำลังจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับหนูเยอะเลย

เปลี่ยนจาก อยู่ในรั้วโรงเรียน ไปอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย
เปลี่ยนจาก แม่ทำข้าวให้ทาน ไปซื้อทานเอง
เปลี่ยนจาก นอนกับน้อง ไปนอนกับเพื่อนใหม่
เปลี่ยนจาก นอนบ้าน ไปนอนหอพัก
เปลี่ยนจาก นักเรียน ไปเป็นนักศึกษา
เปลี่ยนจาก พ่อแม่ไปส่ง ไปไหนก็ต้องไปคนเดียวโด่เด่
เปลี่ยนจาก ขอตังพ่อแม่ใช้ ไปใช้เงิน กยศ.
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนเดิม คือ ต้องตั้งใจเรียนหนังสือ

เรื่องที่หนูหวั่นใจที่สุด
คือ ครั้งนี้เป็นครั้งแรก ที่ต้องขึ้นรถไฟคนเดียว
เดินทางไปไกลหลายร้อยกิโลเมตรจากบ้าน
และอีกหลายเดือนจะได้กลับบ้าน
นึกทีไรก็อยากร้องไห้นะ กลัวเป็นโฮมซิกจังเลย

คืนนั้น เป็นคืนเดือนหงาย
คืน 15 ค่ำ ข้างนอกดูสว่างนะ ถ้าเมฆไม่บังจันทร์
หนูนอนเตียงล่าง นอนก็ไม่หลับผิดที่
เตียงบนยังว่าง คืนนั้นมีหลายเตียงว่างอยู่
แล้วตู้นี้ชาวต่างชาติเยอะมาก ไม่พูดอังกฤษด้วย
จึงไม่ได้ทักใคร แล้วก็ไม่มีใครมาทักหนู
ยกเว้นตำรวจรถไฟที่มาเดินตรวจตั๋ว
หนูแอบมองไปข้างนอก ที่นอกหน้าต่างรถไฟ
มีอะไรน่าสนใจเยอะเลย คงเพราะไกลบ้าน
เห็นถนนที่ตัดผ่านรถไฟ บางเส้นก็มีที่กั้น บางเส้นไม่มี
เห็นภูเขาที่มีต้นไม้เต็มไปหมด
เห็นบึงน้ำกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา
เห็นถ้ำ แต่ก็เห็นไม่ชันนะคะ เพราะมืดไปหมด
เห็นสถานีรถไฟ หน้าตาเหมือนกันทุกสถานี หนูนั่งนับด้วยนะ
.. หนึ่ง สอง สาม .. ถึงเท่าไรไม่รู้ เพราะงีบหลับไป

หนูหลับ ๆ ตื่น ๆ มองนอกหน้าต่างรถไฟบ่อย ๆ
และแล้วก็ถึงรุ่งสาง พระอาทิตย์มาเลย
เข้าบางกอกแล้ว รถยนต์เยอะมาก
ปลายทางที่หนูจะลง คือ หัวลำโพง
หนูพกกระเป๋าไป 3 ใบ
สะพายหลัง ลากใบใหญ่ และหิ้วอีกใบหนึ่ง
ส่วนกระเป๋าตังหนูใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อ

ครั้งล่าสุด
ยังจำได้เลย พ่อเก๋ แม่ขวัญ มาด้วยไง
พวกเราไปจองหอพัก เลือกอยู่นาน มีหลายแบบน่ะ
และสอนให้หนูเดินทางเอง ทั้งรถไฟ และรถทัวร์
แต่ไม่ได้สอนว่าไปกลับเครื่องบินต้องทำอย่างไร
ครั้งนี้
หนูมาเอง พอลงรถไฟ ก็เดินไปที่คิวรถตู้ อยู่ไม่ไกลนัก
เพราะนั่งรถแท็กซี่ไปมหาวิทยาลัยจะไกลมาก ๆ
นั่งรถตู้สะดวก ไม่แพงเกินไปนัก
บอกคนขับรถตู้ว่าลงหน้ามอ เค้าก็จอดให้เลย
หนูแอบงีบระหว่างนั่งรถตู้ด้วย เพราะแอร์เย็น
หนูสะดุ้งตื่น เพราะผู้โดยสารเกือบทั้งคันลงที่ตลาด
แต่มหาวิทยาลัยอยู่เลยตลาดไปอีกไม่กี่กิโล
พอถึงหน้ามอ เค้าก็จอดให้ มีเพื่อนลงด้วยสองคน

ไปถึงมหาวิทยาลัยก็เช้าล่ะ
เพราะรถไฟเสียเวลา ไปถึงเลยเวลาที่เค้าแจ้งไว้
ครั้งต่อไปหนูคงไป-กลับรถทัวร์เอา
เพราะใช้เวลาน้อยกว่า รถทัวร์แวะทานข้าวต้มรอบดึกด้วย
หนูชอบข้าวต้มดึก มีกุงเชียง มีผัดผักบุ้ง มีปลาทอด
และได้แวะเข้าห้องน้ำที่กำแพงเพชร

ตอนนี้ถึงห้องพักแล้ว
ที่นี่เป็นหอพักหญิงที่อยู่ในมหาวิทยาลัย
เดินจากหน้ามหาวิทยาลัยเข้าไปประมาณ 300 เมตร
ห้องหนูนอนกัน 3 คน เป็นเตียงเดี่ยว ห้องน้ำในตัว
เพื่อนอีก 2 คนยังมาไม่ถึง หนูมาคนแรก
สงสัยเค้าไม่ได้มาจากภาคเหนือแบบหนู
ไม่งั้นคงถึงพร้อม ๆ กัน
หนูขอนอนเอาแรงก่อนนะคะ
เมื่อคืนตื่นเต้นเกิน เลยไม่ค่อยได้หลับ
ฉบับหน้า จะหาเรื่องสนุก ๆ มาเล่าให้ฟังนะค่ะ

ลากกระเป๋า ระหว่างเดินทาง
ลากกระเป๋า ระหว่างเดินทาง

Bye Bye จ้า .. รักทุกคนนะ จุ๊บ จุ๊บ
จาก พี่เอของน้อง ๆ และลูกที่น่ารักของพ่อเก๋ แม่ขวัญ
มีอะไรทักแชทได้เหมือนเดิมน้า

อัจฉริยะ รถด่วนล้ำโลก 2 (Atlas Shrugged Part II)

atlas shrugged
atlas shrugged
ภาครัฐประกาศออกกฎหมายมาตรา 10-289
ในยุคที่ทรัพยากรเริ่มไม่พอใช้ และกำลังหมดไปจากโลก
เพื่อปกป้องสาธารณะ หรือกฎแห่งการแบ่งปัน
เพื่อ protect citizen โดยสังคมต้องการความเสมอภาค
เพื่อสาธารณะประโยชน์ เป็นภาพยนตร์
ที่ตัวเอกเป็นเจ้าของทรัพยากร และไม่พร้อมจะแบ่งให้ภาครัฐ
สิทธิบัตรของนักประดิษฐ์ถูกภาครัฐยึดเข้าหลวงทั้งหมด
แต่ต้องการเก็บไว้เพื่อตนเอง เขาก็มีกฎของเขา น้ำพักน้ำแรง
รับรู้ได้เลยว่าเรื่องนี้สนับสนุนทุนนิยม หรือเหล่านายทุนอย่างแรงกล้า
ทำดีก็ได้เท่าเดิม ทำไม่ดีก็ไม่ได้เป็นข้อห้าม ตัวเอกของเรื่องขอลาออกครับ
ประเด็นคือ railway และ steel industry

พลังในการชี้นำของสื่อ (itinlife410)

รัฐบาลเลือกแล้ว คำตอบคือ คุ้ม
รัฐบาลเลือกแล้ว คำตอบคือ คุ้ม

เอแบคโพลเคยเสนอผลวิจัยเชิงสำรวจว่าคนไทยยอมรับได้ ถ้ารัฐบาลทุจริตคอรัปชั่น แต่ขอให้ตนเองได้ประโยชน์ด้วย พบว่ากลุ่มตัวอย่างยอมรับได้ร้อยละ 63.4 และกลุ่มอายุต่ำกว่า 20 ยอมรับมากที่สุดคือร้อยละ 68.2 ซึ่งเป็นค่านิยมที่ไม่ดี แล้วเดือนสิงหาคม 2556 ได้ติดตามความพยายามของพรรคการเมืองเก่าแก่พรรคหนึ่งที่ออกมาเคลื่อนไหวต่อต้านการออกกฎหมายนิรโทษกรรม แล้วพยายามชี้นำว่าร่างกฎหมายฉบับนี้มีความไม่ชอบธรรมและเรียกร้องให้ประชาชนออกมาต่อต้านนอกสภา แต่จำนวนประชาชนที่ออกมาเคลื่อนไหวต่อต้านรัฐบาลกลับมีจำนวนไม่เป็นไปตามที่คาดหมาย

เว็บไซต์ข่าว-สื่อ อันดับหนึ่งของประเทศที่ประกาศจุดยืนชัดว่าไม่เป็นกลาง แต่ยืนอยู่ข้างความถูกต้อง ได้แสดงความผิดหวังต่อท่าทีของพรรคการเมืองหนึ่งที่เคยออกมาแสดงตนว่าจะนำค้านการออกกฎหมายฉบับหนึ่งอย่างชัดเจน แล้วเปรียบเปรยบทบาทของพรรคการเมืองที่จะออกมานำกับเนื้อเพลงว่าขึ้นต้นเป็นลำไม้ไผ่ พอเหลาลงไปกลายเป็นบ้องกัญชา ส่วนผู้คนในสื่อสังคมที่น่าจะคล้อยตามการชี้นำของสื่อเลือกข้างในหลายกระแสกลับไม่เป็นไปตามที่คาด เพราะคนไทยเลือกได้ ดังนั้นคนไทยส่วนหนึ่งไปสนใจข่าวการจดทะเบียนของดาราสาวกับทายาทนักการเมือง จนข่าวดาราไปกลบข่าวการเมือง แต่ถ้าไม่มีข่าวดาราก็คาดได้ว่าประชาชนคงไม่ออกไปต่อต้านเหมือนเดิม

เมื่อนึกถึงประโยคที่ว่า คนไทยยอมรับการคอรัปชั่นได้ ถ้าตนเองได้ประโยชน์ ก็จะเข้าใจปรากฎการณ์นิ่งเฉยแล้วไม่ออกไปแสดงพลังตามการยั่วยุชี้นำของสื่อได้ชัดเจน เพราะกลุ่มคนที่ได้ประโยชน์จากนโยบายของรัฐบาลในช่วงที่ผ่านมามีหลายกลุ่ม หากออกมาต่อต้านก็เท่ากับออกมาทุบหม้อข้าวหม้อแกงของตนเอง ตัวอย่างนโยบายที่เป็นประโยชน์ต่อคนไทยในแต่ละกลุ่ม อาทิ การขึ้นเงินเดือนข้าราชการและบุคลากรทางการศึกษาเป็นหนึ่งหมื่นห้าพันบาท นโยบายจำนำข้าวที่มีแต่ชาวนาที่ได้ประโยชน์ การแจกแท็บเล็ตนักเรียนประถมและมัธยม นโยบายรถคันแรกที่มีผู้ใช้สิทธ์ไปกว่า 1.2 ล้านคัน การใช้สื่อและเครือข่ายสังคมมิใช่ปัจจัยเดียวที่จะทำให้คนไทยคล้อยตามได้ แต่ความเชื่อและผลประโยชน์เป็นปัจจัยสำคัญที่จะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรม การเปลี่ยนแปลงทัศนคติ หรือชี้นำเป็นเรื่องที่ต้องทำความเข้าใจและเป็นไปได้ยาก หากขัดกับผลประโยชน์ของบุคคล หรือส่วนรวม