บางเวลาก็นิยมของฝรั่งบ้าน ไรบ้างนะ นึกถึง “Made in Thailand”

นักศึกษาของผมอายุ 18 ปี คงมีไม่เยอะที่เคยฟังของคาราบาว
เพลง “Made in thailand
ปกติผมจะกินขนมไทย ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง
หม้อแกง เม็ดขนุน สาคู อะไรแนว ๆ นั้น เพราะนิยมไทย
มักอุดหนุนหนุ่มขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงท้ายรถพ่วงคลุมพลาสติก
มาบีบแตหน้าบ้าน แล้วเราก็วิ่งออกไปเข้าแถวซื้อกับเพื่อน ๆ
ในระแวกนั้น .. นั่นก็นานหลายปีดีดักแล้วนะ
14 พ.ย.58 วันนี้เห็นขนมฝรั่งมังค่า
แต่ไม่มีแม่ค้าตาน้ำข้าวมายืนขายนะครับ
เห็นน่าสนใจ ไม่รู้อะไรดลใจซื้อมา 2 ห่อเลย
วันนี้เอาใจออกห่างสินค้าไทยไปหาสิ้นค้าฝรั่งซะละ

เนื้อเพลง “Made in Thailand
เมดอินไทยแลนด์ แดนดินไทยเรา
เก็บกันจนเก่า เรามีแต่ของดีดี
มาตั้งแต่ก่อนสุโขทัย มาลพบุรี อยุธยา ธนบุรี
ยุคสมัยนี้ เป็น กทม.
เมืองที่คนตกท่อ (ไม่เอาอย่าไปว่าเขาน่า)
เมดอินไทยแลนด์ แดนไทยทําเอง
จะร้องรําทําเพลง ก็ลํ้าลึกลีลา
ฝรั่งแอบชอบใจ แต่คนไทยไม่เห็นค่า
กลัวน้อยหน้า ว่าคุณค่านิยมไม่ทันสมัย
เมดอินเมืองไทย แล้วใครจะรับประกันฮะ
(ฉันว่ามันน่าจะมีคนรับผิดชอบบ้าง)
เมดอินไทยแลนด์ แฟนแฟนเข้าใจ
ผลิตผลคนไทยใช้เองทําเอง
ตัดเย็บเสื้อผ้ากางโกงกางเกง
กางเกงยีนส์ (ชะหนอยแน่)
แล้วขึ้นเครื่องบินไปส่งเข้ามา
คนไทยได้หน้า (ฝรั่งมังค่าได้เงิน)
เมดอินไทยแลนด์ พอแขวนตามร้านค้า
มาติดป้ายติดตราว่าเมดอินเจแปน
ก็ขายดิบขายดีมีราคา
คุยกันได้ว่ามันมาต่างแดน
ทั้งทันสมัย มาจากแม็กกาซีน
เขาไม่ได้หลอกเรากิน
หลอกเรานั่นหลอกตัวเอง…เอย