introduce yourself

Part 1 : Myself & family
My name is Burin Rujjanapan.
I was born in 1969, in Lampang Province.
My parents were both born in Lampang too.
I am forty-three years old.
I live in Muban Kluaymai, Tambon Bouhaew,
Amphoe Muang, Lampang province.
I graduated from
Assumption Lampang school,
Bunyawat school,
Yonok college and Assumption university.
I have three girl children and one wife.
I love them very much.

Part 2 : Career & hobby
I am a thai teacher in Nation University.
I started my work at Nation University in 1992.
I teach about programming and information technology.
I am director of information technology.
My office is on the third floor in this building.

Part 3 : Interested
I play all kinds of games.
I play football with my friends every day.
Football is a very interesting game.
I play swim with my wife on holiday.
I play windsurf with my children every summer.

Part 4 : Friends
My friends are of many races.
Some are Chinese, some are Indonesia,
some are Malaysian and some are Burma.
I like my friends very much.
I am indeed a very happy boy.
I hope that I shall always be happy.

Part 5 : Wish
When I grow up I wish to be a teacher.
If I become a teacher, I can teach hundreds of boys and girls.
I can help them to read and write and become cleverer.
At the same time, I too can learn many more things.
I hope that I will get my wish.
http://www.thaiall.com/moodle
http://soundcloud.com/thaiall/introduce-myself


About yourself
I am an Indian boy. My name is Sanjay. I am fourteen years old. I live in the town of Klang.
I have three sisters and two brothers. My sisters are older than I am. My brothers are younger than I. they all go to school. My father is a teacher. He is not very old. My mother works at home. She is a very nice lady. I love her very much.
I go to a school in the town. It is a large school. I learn many lessons in school, such as English, Bahasa Malaysia and many others. Of all these lessons I find English is the most difficult to learn. But I enjoy learning English. It is a beautiful and important language.
I play all kinds of games. The game I like most is football. I play football with my friends every day. Football is a very interesting game.
When I grow up I wish to be a teacher. If I become a teacher, I can teach hundreds of boys and girls. I can help them to read and write and become cleverer. At the same time, I too can learn many more things. I hope that I will get my wish.
My friends are of many races. Some are Chinese, some are Malaysian and some are Indian. I like my friends very much. I am indeed a very happy boy. I hope that I shall always be happy.
http://language123.blogspot.com/2008/06/introduce-yourself.html


How to Introduce Yourself in English
Step1: Introduce your name/surname
– Begin with greeting first and then mention in your name/surname
Step2: Describe your educational background
– Please describe in detail your educational background, degree earned, period of study and major.
Step3: Describe your competency
– Present your major strengths, personal skills and what you have accomplished.
Step4: Describe your prospective career
– Explain more details about your future plans and what you are looking for.
Step5: Describe your hobby
– Briefly tell them about your life style and what you are interesting in.
http://www.adecco.co.th/jobs/adecco-knowledge-center-detail.aspx?id=553&c=1


How to Introduce Yourself in English for Sales Jobs
Step1: Profession
– State your professional identity in the present tense
Step2: Expertise
– State the competencies and skills that qualify you for that kind of work
Step3: Types of Organizations
– Summarize the environments or organizations in which you have worked
Step4: Unique Strengths
– Articulate the qualities that help you stand out from others in your field
http://www.adecco.co.th/employers/adecco-thought-leadership-detail.aspx?id=955&c=8

รูปลักษณ์ภายนอกที่เสื่อมไปตามกาลเวลา

บันทึกไว้ดูยามอายุ 60 ตอนเป็นผู้เฒ่า

30 พ.ค.53 ผู้คนมากมายมีปัญหากับความไม่พึงพอใจต่อรูปลักษณ์ภายนอกของตนเอง ผมเองก็ทำใจไม่ได้ที่ร่างกายเสื่อมสภาพไปตามสังขารและเวลา พอคิดว่าทำใจไม่ได้ ก็ไม่นิ่งดูดาย จึงหยิบกล้องขึ้นมาตอนที่ไม่มีใครอยู่บ้าน มาถ่ายภาพของตนตอนที่ยังหนุ่มแน่นด้วยการตั้งถ่ายอัตโนมัติ ในอนาคตถ้าผมอยู่ถึงอายุ 60 หรือ 70 หรือ 80 จะได้นั่งดูภาพคนเดียว คงนั่งหัวเราะคนเดียวนึกถึงอดีตสมัยยังหนุ่ม
     เพราะถึงเวลานั้นทุกคนในครอบครัวคงไม่มีใครมานั่งคุยด้วยเหมือนทุกวันนี้ ลูกหลานก็คงแยกย้ายกันไปทำภารกิจของตน ผมอาจต้องอยู่คนเดียวในบ้านพักคนชราที่ไหนสักแห่ง อยู่อย่างสงบในชุมชนที่สงบ .. ขอโยน 3 คำถามกลับไปยังผู้อ่านว่า คุณมีมุมสวยของตนเองหรือยัง ถ้ายังจะสายเกินไปหรือเปล่า และความสวยความหล่อของคุณมีค่าควรแก่การบันทึกไว้อย่างเป็นระบบหรือไม่
+ http://www.thaiall.com/bus

ญาติสนิทเสียอีกหนึ่งคน

15 พ.ค.53 วันนี้ผมมีแผนทำงานหลายกิจกรรม แต่ต้องชะงักงันไป ทราบว่าญาติท่านหนึ่งเสียชีวิตจากการถูกยิงในเช้าวันนี้ ต้องผละงานออกเดินทางทันที เป็นเรื่องเศร้าที่ต้องทำใจ .. และผมก็ไม่เคยทำใจได้จากการจากไปของคนรอบตัวแม้แต่คนเดียว
     ก่อนหน้านี้ เมื่อ 27 เม.ย.53 เสียเพื่อนสนิทด้วยเหตุทำร้ายตนเอง เมื่อ 5 พ.ย.51  เสียตาแสนด้วยเหตุอุบัติเหตุเกี่ยวกับไฟ เมื่อ 2 พ.ย.50 เสียยายพรรณีด้วยเหตุมะเร็งในถุงน้ำดี เมื่อ 26 ส.ค.46 เสียย่าเป็งด้วยโรคชราอายุ 91 ปี เมื่อปี 2540 เสียพ่อสอาดด้วยเหตุมะเร็งลำใส้ใหญ่ เมื่อปี 2539 เสียยายคำปันด้วยเหตุมะเร็งตับ
     การจากไปของคนรอบตัวเป็นบทเรียนว่า สักวันเราก็จะต้องจากไป .. เครียด จึงดำเนินการดังนี้ 1) สวมชุดดำชั่วชีวิต ลดความอยาก ลดความคาดหวัง และความต้องการภายนอก ซึ่งทำได้ง่ายที่สุด และสวมมาตั้งแต่พ.ย.50 2) ลดอาหารกลางวัน เพราะเป็นมื้อที่อันตรายที่สุด จากเหตุไม่อาจควบคุมคุณภาพ  ลดปริมาณสารพิษเข้าสู่ร่างกาย และลดการเบียดเบียนชีวิตสัตว์อื่นลงได้ 1 ใน 3 ของชีวิต โดยเริ่มลดอาหารกลางวันอย่างเป็นขั้นตอนตั้งแต่พ.ย.50

ประชุมแผนกลยุทธ์ 2552 ที่สวนพฤกษศาสตร์ทวีชล (1)

สวนพฤกษศาสตร์ทวีชล
สวนพฤกษศาสตร์ทวีชล

เล่าเรื่องงานแล้ว เลยเถิดไปถึงเรื่องครอบครัว ที่สอดคล้องสัมพันธ์กัน
1) 3 – 4 เมษายน 2552 ร่วมประชุมนำเสนอแผนกลยุทธ์คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
ในการประชุมผู้บริหารมหาวิทยาลัยโยนก ประจำปี 2552 ซึ่งท่านอธิการสันติ บางอ้อ
จัดให้มีการประชุมแบบนี้เป็นปีที่ 3 ซึ่งครั้งนี้จัดที่ สวนพฤกษศาสตร์ทวีชล เชียงใหม่
อยู่ห่างตัวเมืองไปดอยสะเก็ดประมาณ 11 กม. มีผู้บริหาร หัวหน้าหน่วยงาน และ
ผู้เกี่ยวข้องในการประชุมครั้งนี้ประมาณ 76 คน ใช้ห้องพักไป 38 ห้อง
ซึ่งครั้งนี้มีผู้ร่วมประชุมเชิงบูรณาการมากกว่าทุกครั้ง มีเอกสารประกอบการประชุมกว่า 2 รีม
หลังประชุมเสร็จคงต้องกลับมานั่งอ่านอย่างใจเย็น เพราะมีรายละเอียดมากจริง ๆ
2) กำหนดการนำเสนอแผนในการประชุม 2 วันนี้มีทั้งหมด 20 แผน
แต่มีการแลกเปลี่ยนในประเด็นสำคัญจนทำให้จำนวนแผนที่นำเสนอในเวลาที่จำกัด
เหลือเพียง 13 แผน ส่วนผมนำเสนอในวันแรก คือ 15.10 – 15.45
การประชุมครั้งนี้มีการจัดประกวดการนำเสนอแผนในระดับคณะ และสำนัก
2.1 คณะที่ได้รับคัดเลือกว่ามีแผนกลยุทธ์ที่สมบูรณ์ คือ คณะบริหารธุรกิจ
ส่วนคณะของผมไม่ติด 1 ใน 3 คณะครับ แสดงว่าแผนกลยุทธ์ยังขาดความสมบูรณ์
2.2 สำนักพัฒนาศักยภาพได้รับการคัดเลือกให้เป็นที่ 1 จากสำนักที่เข้ารอบ 5 สำนัก
แต่เสียดายที่หน่วยงานนี้มิได้นำเสนอในการประชุมครั้งนี้ เพราะเป็น 1 ใน 7 สำนัก
ที่ยกให้กลับไปนำเสนอที่มหาวิทยาลัย เพราะเวลาไม่พอ
ทุกสำนักมีความสำคัญต่อการประกอบการของมหาวิทยาลัย
แต่สำนักที่เกี่ยวข้องกับทุกหน่วยงานอย่างชัดเจน และมีผลต่อการกำหนด
แผนงาน โครงการไปถึงระดับนโยบาย คือ แผนทรัพยากรบุคคลที่นำเสนอโดย
คุณมณฑิชา แสนชมพู และแผนงบประมาณที่นำเสนอโดยคุณปริศนา เขียวอุไร
3) การนำเสนอครั้งนี้ เน้นให้ทุกคณะนำเสนอแผนกลยุทธ์สำหรับ 3 ปี คือปี 2552 – 2554
โดยมีความสอดคล้องกันตั้งแต่ผลการดำเนินงาน การวิเคราะห์ SWOT แล้วนำไป
กำหนดปรัชญา วิสัยทัศน์ พันธกิจ วัตถุประสงค์ เป้าหมาย แผนกลยุทธ์ โครงการ
และตัวบ่งชี้ โดยทุกคณะต้องให้ความสำคัญกับการพัฒนาคุณภาพ และการรับนักศึกษา
เพราะเป็นปัจจัยเสี่ยง (Risk Identification) ที่มหาวิทยาลัยต้องให้การดูแลเป็นพิเศษ
4) ในการประชุมไม่มีโอกาสเดินชมสวน เพราะประชุมตั้งแต่เช้าจรดเย็น เสร็จก็ต้องกลับ
เมื่อกลับถึงลำปาง จึงตัดสินใจชวนครอบครัว 6 ชีวิต ไปศึกษาเรียนรู้สวนแห่งนี้ในวันรุ่งขึ้น
สวนนี้ก่อตั้งโดยคุณทวีศักดิ์ เสสะเวช มาได้ 10 กว่าปีแล้ว แต่เปิดให้บริการประมาณปี 2549
เป็นสวนที่มีพันธุ์ไม้หาดูยากอย่าง ปาล์ม ปรง กระบองเพชร สมุนไพร ไม้หอม ไม้หายาก
เหมาะกับการไปจัดประชุม เข้าค่ายของนักเรียน ผมพาลูกไปในวันที่ 5 ประทับใจหลายเรื่อง
สำหรับครอบครัว ลูกบอกว่าดีกว่าสวนสัตว์ซะอีก เพราะชอบสวนกล ใกล้ชิดกวาง อูฐ นกยูง
ได้ใช้บริการรถกอล์ฟที่ให้ความเป็นกันเองอย่างน่าประทับใจ และผู้คนไม่แออัดมากนัก
ตกเย็นก็ไป shopping ที่ robinson airport พบน้องออย (ทิพย์วิมล อุ่นป้อง) มากับคุณพี่
ลูก ๆ ได้รองเท้ามาคนละคู่ ส่วนผมก็ได้กิน นิปปอน ราเมง เป็นข้าวเย็นก่อนกลับมาลำปาง
http://www.tweecholbotanicgarden.com